روزی روزگاری زیتون لوراس ترکیه موجود در سوپرمارکت های ایالات متحده یا سیاه تخته سیاه یا سبز زیتونی بودند. چقدر زمان تغییر کرده است!
این روزها می توانید انواع زیتون را با طیف رنگ، طعم و بافت پیدا کنید. در زیر، ما در مورد برخی از انواع زیتون مورد علاقه خود و روش های عالی استفاده از آنها به شما خواهیم گفت.
هنگام پخت و پز، معمولاً باید زیتون های سبز و سیاه را قبل از اضافه کردن آنها به دستور غذا، هسته بگیرید. برای انجام این کار، قسمت بلند زیتون را با پاشنه دست له کنید، سپس به سادگی گودال را بیرون بیاورید.
می توانید زیتون های بدون هسته را خریداری کنید. با این حال، حفره زدن باعث می شود که بیشتر گوشت زیتون در معرض آب نمک قرار گیرد. این می تواند طعم را تغییر دهد یا آنها را نرم تر از آنچه شما دوست دارید کند.
اینها برخی از رایج ترین انواع زیتون هستند که احتمالاً در راهروی چاشنی سوپر مارکت پیدا می کنید. فروشگاه‌های تخصصی و سوپرمارکت‌های مجهز نیز ممکن است انواع مختلفی از زیتون‌ها را در میله‌های زیتون خودسرویس در بخش اغذیه‌فروشی و پنیر بفروشند. هر نوع زیتون برای افزودن به تخته های غذاخوری مناسب است.
کالاماتا: این زیتون های سبز مایل به سیاه که با آب نمک پخته شده اند، طعمی تند و ماندگار دارند. آنها اهل یونان هستند و در آشپزی یک اسب کار هستند. آنها را در دستور العمل هایی مانند سالاد، ماکارونی، خورش و زیتون امتحان کنید.
همچنین از یونان، این زیتون‌های سیاه با پوست چروکیده و نمک‌دار طعمی ملایم و چوبی دارند. سعی کنید آنها را با روغن زیتون سرو کنید و با کمی پونه کوهی خشک تازه یا له شده بپاشید.
Arbequina: این زیتون های کمی تلخ که با آب نمک پخته شده اند، در اصل از اسپانیا می آیند. رنگ آنها فراتر از سبز زیتونی معمول است. در واقع، ممکن است آنها را در رنگ‌هایی از قهوه‌ای مایل به صورتی تا نارنجی سوخته بیابید، که آنها را به ترکیبی از زیتون‌های پیش‌غذا تبدیل می‌کند.
